“Een man is geen vrouw, want een sopraan is geen bas.” Een belachelijke uitspraak, maar hiermee geeft Cisca Dresselhuys, hoofdredactrice van Opzij, aan waar de schoen wringt. Ze erkent dat er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen, en dat die verschillen allesbepalend zijn voor het functioneren van de journalisten die ze bij haar blad wil aannemen. Ik vind dat zij dat mag vinden. Het gaat er niet zozeer om of ze gelijk heeft.
Het mag niet volgens de wet geloof ik, onderscheid maken op basis van geslacht, ras of levensovertuiging bij het selecteren van werknemers. Maar wat nu als die identiteit heel erg verbonden is met de functie? Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat bij een project voor Marokanen een Marokaan veel beter functioneert dan ieder ander. Opzij is een project voor vrouwen en als Cisca Dresselhuys inschat dat de zaak meer gediend is bij vrouwen in het team, heeft zij het volste recht om mannen te weren.
De wetgeving is natuurlijk bedoeld om stigmatisering tegen te gaan. Maar zou dat een goede reden zijn om nu naar de rechter te stappen? Ik denk dat je moeilijk kan beweren dat mannen hier gestigmatiseerd worden. Dat zou alleen het geval zijn als geslacht helemaal geen rol speelde bij Opzij. Maar dat doet het duidelijk wel.
Laat haar nou toch lekker die mannen erbuiten houden, dan kunnen die mooi gaan schrijven voor een tijdschrift met een bredere visie zoals Voetbal International of Playboy. En aan die man die een aanklacht heeft ingediend: stel je niet aan, wees een kerel!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Dat is allemaal leuk en aardig, Sofistje, maar er wordt hier geweigerd om bepaalde mensen aan te nemen, in plaats van dat men kijkt naar wie het meest geschikt zou zijn (wat weer de enige manier zou moeten zijn).
Kan wel zijn, Wepsje, maar een prominent tijdschrift als Opzij heeft vast altijd keuze uit meerdere kandidaten. Neem van mij maar aan dat het meerendeel daarvan vrouwen zijn en dat daar ook getalenteerde journalisten tussen zitten. En zelfs als je het niet met haar redenering eens bent, mag zij dan niet gewoon een vrouwenclubje willen?
Prominent tijdschrift?
Anyway, of ik het persoonlijk wel of niet met haar eens ben maakt niets uit, ze doet simpelweg iets dat niet mag, zeker niet op het gevreesde politiek-correcte niveau. Dat daarbij de door haar aangevoerde argumenten ongeveer net zo goed zijn als mijn lever na carnaval, maakt het voor mij alleen maar makkelijker om haar af te schieten.
Ja, ze doet niet eens haar best hè? Valt mij ook op.
Een reactie posten